"Naszym głównym przesłaniem jest pokój i miłość" - przyznaje chórem siedem aktorek ze łzami wymalowanymi na twarzach i krwisto zabarwionymi ustami. Członkinie awangardowego teatru kijowskiego DAKH grają na wielu instrumentach, śpiewają, krzyczą, płaczą, tańczą, a generalnie tworzą dziwaczny kabaret, w którym śmiech przechodzi w groteskowy uśmiech i absurdalną farsę, zmieniającą się w gniewne szczerzenie zębów. Z muzyką pracują tak, jak gdyby igrały z ogniem.
Działają pod przewodnictwem Vlada Troickiego, kultowego kijowskiego reżysera i producenta, twórcy znanego na całym świecie zespołu DakhaBraha. Oryginalna poetyka to jego zasługa. Jeden z najbardziej znanych utworów grupy "Rozy / Donbass" jest wariacją na temat Szekspirowskiego Sonetu 35, a refren śpiewany jest w języku angielskim: „Roses have thorns, and silver fountains mud. Such civil war is in my love and hate.“
Czytaj więcejZespół angażuje się aktywnie w działalność na kijowskim Majdanie, zarówno poprzez występy muzyczne, jak i aktywnie wspierając protestujących i niosąc pomoc w grupach wolontariuszy. Rewolucyjny wydźwięk koncertów Dakh Daughters Band stał się w Kijowie swoistym orężem w dążeniu do wolności. "Grałyśmy na scenach, ale również na barykadach wśród demonstrantów. Czasem było to niebezpieczne, ponieważ ludzie, w tym nasi przyjaciele umierali tam, ale my nie miałyśmy lęku" - wspomina Tanya Hawrylyuk. "Absurdalnym jest, gdy ktoś nazywa ich rewolucyjnym Spice Girls, a one przecież są bardziej Pussy Riot przy dobrej muzyce" - powiedział zagranicznym dziennikarzom Vlad Troicki.
"Charakter dzisiejszego światowego fenomenu Dakh Daughters leży w nazwie - prawdą jest, że są córkami teatru, są profesjonalnymi aktorkami przede wszystkim, a każda z ich kompozycji robi wrażenie makabrycznego minikabaretu pełnego monologów, śpiewu i niesamowitych ukraińskich melodii, przeplatanych z punkową energią" - piszą o zespole, który dziś na całym świecie postrzegany jest jako bezkompromisowy i ważny głos we współczesnej kulturze ukraińskiej.