Pięciu zarośniętych południowych rockmanów i kobieta z głosem Janis Joplin o tak potężnej sile, że rzekomo zrywa tynki ze ścian. Na banjo potrafią zagrać i bluesgrass i hardcore, a śpiewający gitarzyści wychodzą na przód muzyce podobnej do The Stooges czy ZZ Top-a, przy czym przyznają, że kochają bluesa. Czerpią najwięcej z muzyki lat '60 i '70: są blisko garażowej energii, ale odnoszą równocześnie do korzeni amerykańskiej muzyki.
W 2017 roku wydali psychodeliczny album "Visionland", który niemal całkowicie odciął się od konwencji konserwatywnych zespołów z południa. Wyjaśnili to następująco: rządy prezydenta Trumpa, dzielące Amerykanów, wymagały nie tylko korekty tekstów, ale również muzyki. Tytuł krążka również nie pozostaje dziełem przypadku: w latach '90 w alabamskim miasteczku Bessemer zaczęto budować ogromny park rozrywki, a politycy obiecywali budowę kopalni, co oznaczało miejsca pracy i nadzieję na przyszłość. Inwestycja zakończyła się fiaskiem, a ludzie zostali z ulotkami wyborczymi w rękach. Grupa podjęła ten temat.
Ich album został wyprodukowany przez Andrija Tokic, współpracownika grupy Hurray For The Riff Raff, a jedną z tras po Ameryce dzielili wspólnie z zespołem St. Paul & The Broken Bones, który znacie z poprzedniej edycji Colours.